Lingeroute

Makkers, 

Dit stukje schrijf ik natuurlijk niet omdat ik dat zo leuk vind of niets beters te doen heb. De aanleiding is een lekke band en de reden is de intimiderende manier waarop Hans vd W me bij het scheiden van de markt aan de afspraak over lekke banden herinnerde.

Intimiderend, het woord was al eerder gevallen. Op de dijk vlak voor de koffieshop werden we tegemoet gereden door een groep liefhebbers zoals wij dat ook zijn. De groep kwam fullspeed door de bocht stuiven als een kudde op hol geslagen bidons (zetfoutenduiveltje, bizons had er moeten staan). Nogal intimiderend vonden Hans en ik.
Gelukkig zijn er ook clubs als TCV op de weg om anderen tot voorbeeld te dienen. In eerste instantie goedschiks uiteraard en als ze niet willen luisteren moeten ze maar …………..
Hoe we dat bij TCV in de praktijk brengen is kort geleden door fietsvriend Cees vK prima samengevat:

Mijn idee is dan ook om niet meteen met het vingertje naar anderen te gaan wijzen, maar jezelf af te vragen wat je kunt bijdragen aan een begrip- en respectvoller socialer gedrag op de openbare weg. In onze groep wielrenners minder ik zelf bij het passeren zo nodig snelheid, geef van te voren een belletje om te waarschuwen en bedank ik degenen die ruimte hebben gemaakt in het voorbijgaan of door het opsteken van mijn hand. Ook spreken we in de groep elkaar aan op verantwoord gedrag, waarbij opgemerkt dat het roepen meestal bedoeld is voor de groep en niet voor de andere verkeersdeelnemers. Toch gaat het helaas soms mis. Op die momenten hoop ik op een beetje geduld, respect en begrip.
Cees van Kuijk

Dan nu het verslag.

Het management van onze club had een koers voor A en B geprogrammeerd. Ondanks het idioot vroege tijdstip van 8 uur was er een grote groep liefhebbers op afgekomen. De A’s vertrokken als eerste waarna we met 10 Beetjes er respectvol achteraan reden. Een paar weken deden we dat nog in de andere volgorde. Eerst de Beetjes (veel beetjes maken toch een emmer bier) en daarna de A!!. Gevolg was een imposante inhaalmanoeuvre met alle risico’s van dien. Niet over nagedacht?? Toch wel. De inhaalmanoeuvre was precies op het smalle dijkje achter het Jeroen Bosch Ziekenhuis gepland. Bij een eventueel ongeval konden de zusters met de brancards er zo naar toerijden.

Met gezwinde spoed togen we naar de brug bij Gorkum. Niets bijzonders over te melden. Brug over en richting Linge. Al spoedig zagen we rechts aan het water een groot gebouw met terras. Hans vd W wist dat hier in de tijd van Janmaat en z’n rap een bomaanslag op z’n partijcongres was gepleegd. Het gebouw had er niet zichtbaar onder gelegen. (voor nadere info ons fietsend geschiedenisboek Hans vd W). Iets verder voer op de Linge de ADMIRAALSSLOEP met Maxima aan boord. Grandioos moment om mee te maken.

Verder tot de koffiestop (behalve het tekstje in de eerste alinea) niets te melden. Terwijl wij (Beetjes) aan ons tweede rondje bezig waren arriveerden de A’s!!. Arriveren lijkt me het juiste woord. Zichtbaar vermoeid alsof de met de bus uit Groningen waren gekomen zochten ze een plaatsje achter in de kroeg.

Wij Beetjes draalden niet en stapten snel weer op. De dag had nog onvermoede mogelijkheden. Al snel fietsten we onder de A2 (niet te verwarren met onze A’tjes) door en kwamen we in de Heerlijkheid Mariënwaard. Lommerrijke lanen waar mensen van allerlei pluimage vertier zochten. Ouwe lullen met honden, al of niet aangelijnd, moeders met kinderen, tot m’n stomme verbazing ook niet aangelijnd en meer van die loslopende risicofactoren. Het lijkt me goed dat we bovenstaand cursief tekstje uit ons hoofd leren om hier op een juiste manier mee om te gaan.

Zonder frustraties in onze gelederen door de Heerlijkheid Mariënwaard gefietst. Vorige keer wees Hans vd W nog op de baan waar vorig jaar nog de WK-vierspannen was verreden. Een eindje verder stond een weiland vol met grote gele duivenhokken. Het hoe en wat werd niet duidelijk. Daarvoor fietsten we ook te snel.

Al ras bereikten we de fietsbrug naast het spoor in Tricht/Geldermalsen. Na de gebruikelijke wissewasjes met mensen die ook meenden daar te moeten fietsen/wandelen fietsen we al snel weer langs de Linge.

Het tourmanagement had zonder overleg met het peloton tot een andere route besloten. Maar al snel werd duidelijk waarom. De Admiraalssloep met Maxima aan boord kwam weer in beeld!!!!!!

’t Zal zijn dat we daardoor wat van onze a propos waren maar een kilometer of 10 verder bijna een dramatisch ongeval. We reden langs de Provincialeweg West en moesten oversteken naar de Boutensteinseweg. Vrij!!!!! Riep iemand en stak de weg over. De rest maakte aanstalten om te volgen. Hij stopt!!!! Werd er geroepen. Het uiteindelijke resultaat was dat er een man of 3 aan de overkant stonden te wachten tot de auto’s door waren gereden en de rest ook over kon steken.

WAT IS HIER NU HET LEERASPECT???? Maar eens een paar tripels over drinken.

Verder prettig de Zaltbommelse brug overgefietst en heelhuids in Vlijmen aangekomen.

Iedereen hartelijk bedankt voor het kopwerk en tot de volgende keer!!!!!!!!!

Jan B.