Trainingstochtje in de Ardennen

Net als 2 jaar geleden had ik met Cees afgesproken een dagje te gaan fietsen in de Ardennen.
Zo ging ik woensdagmiddag met m’n campertje richting Comblain au Pont.

Daar aangekomen ging ik eerst maar Cees opzoeken, die stond daar op de camping.
Snel had ik ‘m gevonden. Ik ging gewoon op de gezelligheid af.
Ik werd door Hanny meteen uitgenodigd mee te eten. Geweldig. Glaasje wijn erbij en lekker zitten kletsen.
Even terug naar de camper om de route voor de volgende dag uit te zetten. Dan terug naar de camping met een kratje bier. Daar aangekomen werd of het kratje bier of ik, moet ik nog achterhalen, met enthousiasme ontvangen.

Familie, vrienden en kennissen zaten al in een grote kring om het kampvuur. Er stond voor mij al een stoel klaar.
Het zou wel eens een fijne gezellige avond kunnen worden. Dat was het 2 jaar geleden ook. Ik kende, herkende verschillende mensen die er toen ook waren.

Het werd een gezellige avond. Wat een leuke lui. Er werd gekeuveld, gelachen en wat later kreeg ik een gitaar in mijn handen geduwd. Met Cees had ik het over muziek uit de jaren 50 gehad en mijn verhaal verteld over mijn passie met Fender gitaren.
Cees kwam later met een gitaar aandragen en zette hem bij mij neer.Rond twaalf uur ben ik naar het campertje gegaan. De volgende ochtend was om 09:00 uur de start van ons fietsrondje

Ik had een rondje uitgezet van rond 95 km. De bedoeling was onbekende weggetjes en beklimmingen te doen. Dus niet over de bekende klimmetjes van Luik Bastenaken Luik, maar de onbekend, maar zeker niet makkelijker.
Het was prachtig weer en een geweldig landschappelijk mooie tocht.
Cees wilde een test doen wat z’n conditie aankon en vroeg me of we de route konden uitbreiden. Nou dat wilde ik wel. We hebben er nog 30 km bijgetrapt. Het was tijd om terug te gaan.
Terug op de camping waar Cees stond, hadden we 125 km en 1851 hoogtemeters gedaan. Verschillende lange geleidelijke klimmetjes, maar ook korte hevige klimmetjes, over kleine verkeersvrije weggetjes.

Een geweldige dag. Dus daar hebben we Hanny, Cees en ik iets op gedronken.
Weer werd ik verrast met het feit dat ik mee mocht eten. Cees drong er erg op aan, want als ik mee at kreeg hij morgen iets anders. Dus ik zei snel ja, natuurlijk om hem te helpen.
Daarna naar ‘t campertje, douchen en omkleden en weer terug naar de camping.
De gezelligheidskring rond het kampvuur was al gevuld. Weer stond mijn stoel klaar.
Het werd weer een fantastische avond. Sterke verhalen, lachen, muziek.
Het weer werkte goed mee.

Hanny en Cees bedankt voor jullie gastvrijheid.
Meisjes en jongens van en rond ’t kampvuur, bedankt voor jullie grandioze gezelligheid. Jullie zijn een leuk stel zo onder elkaar.

Hoop van harte dat ik het volgende jaar weer mee mag maken.                                                                                                                                   Jan Pullens