Vlijmen-Groesbeek-Vlijmen, 9 juni

We wilden een trainingstochtje rijden van ca. 140-150 km.  Dit onder andere ter voorbereiding op het Wognum weekend van 22, 23, 24 juli a.s.
Het werd een tocht naar Groesbeek, camping de Oude Molen. Deze locatie was gekozen omdat Piet  daar op de camping verbleef. Hij had ons uitgenodigd om bij hem koffie met gebak te nuttigen. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd.

Zo stonden Cees van Kuijk, Chris de Goei, Fred van Bruxvoort, Jacques van Beurden, Jan van Bladel en Ik tegen 10:00 uur op het plein om deze tocht te gaan fietsen. Het was zonnig weer, met een redelijke wind uit noordelijke richting. Chris, nieuw lid, had nog nooit verder gereden dan 80 km. Maar hij wilde zijn benen en longen testen. Kijken hoever hij mee zou kunnen komen.

De fietstocht moest ongeveer 140-150 km zijn. Dus was het een beetje puzzelen om hier een leuke route voor te maken. Je zit al snel met veel meer kilometers. De route was zodanig uitgezet dat we op de heenweg ca. 80 en op de terugweg ca. 65 km over een andere route zouden rijden.

Zo vertrokken we met zessen in oostelijke richting, langs de Maas richting Oss. Daar wilde ik het nieuwe fietspad oppikken dat door Oss loopt. Hier ging het even mis, deels door een navigatie foutje, deels doordat het fietspad nog niet klaar was. Dus was het even improviseren. Deze afwijking kostte ons gelukkig slechts 2,6 extra kilometers.

Piet had mij nog een berichtje gestuurd, dat hij en zijn broer Kees ons tegemoet zouden komen fietsen. We zouden elkaar treffen bij de schutterij in Grave. De route was Piet bekend, want ik had hem de GPS track vooraf toegestuurd. Op de afgesproken plek vonden we elkaar. Dus met achten verder richting Groesbeek. In de buurt van Groesbeek moesten we wat vals plat overmeesteren, maar dat ging iedereen goed af.

Op de camping aangekomen kregen we de toegezegde koffie en gebak. Het was een gezellige en fijne pauze. Zoals altijd wordt er in die pauze altijd wel wat ‘geouwehoerd’. Hoe het kwam weet ik niet maar het ging over gebroken spaken.  Daarop vertelde ik dat ik altijd een flexibele spaak bij me had. Deze liet ik ook zien. Een spaak die je in kunt haken in de naaf en dan in de nippel kunt draaien, zonder de cassette te demonteren.

Rond twee uur was het weer tijd om richting Vlijmen te fietsen. Tweehonderd meter buiten de camping hoorde ik een scherpe tik in mijn achterwiel. Ik keek om en zag een slag in mijn achterwiel. Toeval of……! Dus maar even de flexibele spaak uitproberen. Oude spaak eruit, nieuwe erin gehaakt en een beetje op spanning gezet, hij bleek vrij lang, dus niet te ver indraaien. Slag was er redelijk uit. We konden weer verder.

Een paar kilometer verder richting Malden, hoorde ik een hoop lawaai achter me. Het leek of de achterbrug van mijn fiets afbrak. Snel gestopt. Wat bleek? De flexibele spaak was uit het naafhuis geschoten en die veroorzaakte het lawaai. Niet best. Maar het liep goed af.
Bij het verwijderen van de spaak, even verkeerdom gedraaid, werd ook de binnenband geraakt, die liep dus leeg. Vandaar dat ik de pineut was voor een verslag.
Nadat de band gewisseld was en de slag in het wiel enigszins verminderd, gingen we weer op stap.

Bij Velp namen we afscheid van Piet en Kees, die gingen weer terug naar de camping. Daarna kwamen we op geliefd terrein van kees, lange rechtdoor lopende weg. Je kunt het mooi aan hem zien. Hij gaat op zijn stuur liggen en daar gaat ie. Als er niet geroepen wordt gaat hij een (te) goed tempo rijden. Jammer voor Cees, er werd geroepen. Niet te hard natuurlijk, want Cees op kop vangt ook veel wind weg.

Zo naderden we Vlijmen. Ik nodigde het groepje uit voor een biertje in de tuin. Dus zaten rond 17:00 uur even lekker in de tuin de dag nog eens te evalueren.
Uiteindelijk kwamen we volgens mijn GPS op 148 km uit, Gepland was 145km.
Een mooie dag. Ieder kon de afstand en het tempo aan. Ook Chris die trots was op zijn eerste 100 en eerste 150 km. Volgens zijn zeggen ging het prima.

Ook willen we Piet en Marijke bedanken voor de gastvrijheid.

Jan Pullens.