Vorstenbosch

Vandaag 16 oktober. Nog 2 weken en het jaar 2016 eindigt onverbiddelijk. Een goede voorbereiding voor de eindsprint is het enige wat overblijft. Jan Pullens en ik hadden ons goed voorbereid. Jan praktisch door van Vlijmen naar Santiago te fietsen en ik theoretisch door Van Santander naar Santander van Peter Winnen te lezen. De toer win je in bed aldus onze Joop. Je kan er ook nog andere leuke dingen doen maar daarover een andere keer meer.

Jan en ik hadden een strategie. Jan zou voorop de koers controleren en ik de boel achteraan wat afremmen. Tot een kilometer of 15 na de start ging dat fantastisch. Jan zorgde dat er niemand ontsnapte en ik met mijn maatje 9 van windblokker zorgde voor wat remparachute-effect.
Na die 15 km ging het mis. Er ontsnapten wat mannen die er een sport in zagen om na elke haakse bocht er full-speed van door te gaan. Bijna iedereen is nog aan het remmen en die eerste twee pleuren er tussen uit.

Alleen door het sportieve buffelwerk van Rabo-Wim en Monumenten-Rik heb ik de koffiepauze gehaald. Deze makkers lieten zich terugvallen en hielden me uit de wind tot ik weer bij was.
Voor Rik was dat heel goed te doen. Terwijl ik alles uit de kast reed om bij te blijven zat hij vrolijk te vertellen over z’n dagelijkse bezigheid. Het restaureren van kastelen, buitenplaatsen, landgoederen en meer van dat soort dingen. Kijk maar eens naar de tv als de Tour de France er op is. Dat soort zaken.
Halverwege de koffie begon ik ook flink wat zadelpijn te krijgen. Niet het zadel was het probleem maar de andere helft.

Aangekomen bij de koffie eerst het spul maar even rechtzetten. Grote schrik. M’n ballen waren verdwenen. En hoe ga je daar mee om als je thuiskomt. Stiekem naar de douche. Maar ja er komt ook nog een tijd daarna. De oplossing was gelukkig simpel. Een van de TCV-ers adviseerde om m’n handschoenen uit te doen en dan nog een keer te controleren. Gelukkig!! Alles was er nog. Na 2 superieure koffie-verkeerd naar huis. Volgens Garmin 80,7 km met 29 gemiddeld.
Annie is trots op mij!!!