Leontien van Moorseltocht

Gereden op zondag 28  mei 2017.

Ik werd wakker rond 04:00 uur en hoorde regen en onweer. Zag er niet goed uit.
Maar om 07:00 uur was het droog en een fijne temperatuur. Dus……. ideaal weer voor een toertochtje.

Dit verslagje is niet ontstaan door “lek gereden”, maar meer uit “wat ging het vlot”.
Als Tom Dumoulin ons bezig had gezien zouden we complimentjes gekregen hebben!

Zo fietste ik tegen 07:50 uur naar de startplaats bij de rotonde in Vlijmen. Daar stonden allemaal vrolijke gezichten in korte broek en ook korte mouwtjes. Dat stelde me al een beetje gerust. Die hoefden dus onderweg niet opgestroopt te worden.

De start ging bijna de mist in omdat de route naar 2 verschillende kanten werd aangezet.
Dit was snel verholpen. De meute ging er vandoor. Moet zeggen redelijk rap.

De route is mooi, dat wist ik nog van een eerdere versie. Het is maar goed dat ik toen rondgekeken heb, want deze versie had ik er weinig tijd voor. “Ieder nadeel heb z’n voordeel”, dus de volgende versie misschien weer rondkijken.

Ik ga geen visserslatijn gebruiken, want ik zat op de fiets, wel een racefiets. Misschien dat dit een verkeerde keus was. Het fietstempo liep snel naar 33-34 en was redelijk te doen voor mij. Later werd het nog een beetje bijgesteld en werd het 35-37. Ik was stom verbaasd over mezelf dat ik dit kon bijbenen.

Ik liet het maar zoals het was, in de hoop dat het verderop wel wat minder zou gaan. Vlak bij de pauze dacht ik dat het na de pauze wel wat minder snel zou gaan.

Pauze: rond de 80 km. Met een gemiddelde van ruim 33 km per uur (om precies te zijn 33,2 volgens de GPS).

De pauze was in een prachtige tuin van een boerderij in Sint Hubert. Daar wonen Betsy en Pierre, een schoonzus en zwager van Piet. We zijn daar buitengewoon gastvrij ontvangen met koffie en veel meer cake dan we ondanks de gedane inspanningen op konden eten. Na de koffie nog snel even bidons vullen. En een paar mannen had niet alles uitgezweet, dus nog even naar het toilet. 

Daarna weer op de fiets. Mijn wens kwam niet direct uit. Het ging weer vlot. Ik zag regelmatig 36-37 op de teller. Eigenlijk hoefde ik niet te kijken. Ik voelde het ook aan mijn benen.

Ik vroeg aan de voorrijders of het iets minder kon, zodat ik het “kapot gaan van mijzelf” uit kon stellen. Daar werd goed op gereageerd. Ook kreeg ik wat bijval achter mij. Waren blij dat ik het voortouw nam!

Tegen het eind zakte ik toch wat naar achteren. Voorbij de bochten, waar men van voren wel erg snel optrokken, had ik moeite weer bij te komen. Zag dat het af en toe 38-40 moest fietsen.
Af en toe ook een helpend handje. Was ik er weer bij dan ging het wel.

Uiteindelijk dan weer terug op het thuishonk. Na ongeveer 140 km. met een gemiddelde van ruim 33 km per uur (33,2 volgens GPS.

De volgende keer hoop ik wat meer van het landschap te zien.
Toch was ik wel tevreden dat ik dit voor elkaar kreeg.
Misschien moest ik me toch wel schamen. Tom reed ongeveer 52 km peer uur gemiddeld, maar dat was dan ook veel korter.

Ik heb op Tom en mezelf een biertje gedronken.

                                                                                              Bedankt voor de les

                                                                                                           Jan Pullens