Openingstocht 2010

Zondag 14 maart, hoewel de buienradar weinig wolken laat zien valt het hemelwater om 09.15 plenzend op de bestrating richting schuur. Toch maar even het knalgele regenjack uit de kast gehaald. ’t Zal vast niet zo druk worden met zo’n weer, zeker gezien de bezetting voorgaand jaar.

Zo’n tien slagen extra in de voorband, die sinds vorige week zaterdag toch wat slapper staat dan verwacht. Op de Akker kijk ik het oranje shirt van Hans van de Wiel al op de rug, mhmm we zijn in ieder geval met tweeën, da’s mooi. Bij de rotonde val ik echter van verbazing bijna van het zadel, zeker twintig staan er al te wachten. Nog beter, van alle richtingen sluiten allerlei kleuren aan. Commentaar krijg ik zelf al genoeg omdat ik geen Raboshirt aanheb. Rondkijkend ontwaar ik echter zeker zo’n vijftien verschillende soorten kleding. Hoezo holt het verenigingsleven in Brabant achteruit? Is dit een springlevende club of niet? A en B, piep en een beetje ouder tot dik in de zeventig, oude bekenden en gezichten die ik nog nooit heb gezien. Veertig man, een nieuw clubrecord. Als dan ook nog de Rabovolgwagen even stopt is de stemming gezet.

Volle sloot

De routeman volgens de planning van vandaag is niet te bekennen. Al snel wordt echter de opdracht gegeven een rondje via het ziekenhuis (erlangs toch zeker?) naar Oirschot en terug via Oisterwijk te rijden. Na wat geharrewar bij het ziekenhuis lassen we een ‘lek’pauze in van zo’n twintig minuten. Er blijkt meer lek te zijn dan een binnenband en de sloot van het nieuwe HAS-gebouw loopt voller dan voorheen. Via Boxtel, Esch en Lennisheuvel rijden we voor het eerst ‘onze’ Francien voorbij zonder daar aan te leggen. Langs onze ouwe getrouwe Vingerhoets naderen we Oirschot waar we voor het eerst sinds jaren onze carnavalstraditie helaas hebben moeten laten lopen vanwege de sneeuw. Via Spoordonk, Oisterwijk en De Guldenberg rijden we huiswaarts.

28 – 24 – 26

Vandaag blijkt dat het kan. Ook met veertig man. Als we vooraan 27 rijden worden we onmiddellijk teruggeroepen dat ze achterin “wel 33 moeten stoempen”. Oké, gevieren nemen Ad, Hans Blank, Jacques en ik de honneurs op kop vandaag waar, grote delen met 24 – 25, soms met zo’n 26 -27 gemiddeld. (Ja, tot aan het kanaal dan.) Ondanks de grote groep gaat alles keurig en in prima harmonie. Een enkele keer nemen we vanwege de grote groep een klein stukje weg in plaats van het verplichte fietspad maar rust en veiligheid voeren vandaag de boventoon. Op de ‘Kuijkseweg’ begint voor het kanaal bij sommigen echter toch al iets te kriebelen. Het tempo gaat al wat omhoog (misschien omdat wij Bert op de rug kijken en hem nog net voor het kanaal wensen in te halen?) maar de hele groep blijft netjes bijeen.

Nonchalant

Na het kanaal komt ineens het halve peloton naar voren, er wordt geroepen en met vijf – zes man breed over de weg gereden. Het tempo ligt inmiddels al ver boven de dertig en dus is het na de Vliedbergweg al een stuk rustiger voorin. We zijn nog met een man of twaalf. Ik kies het wiel van Hans de Schipper en Rob die naast elkaar de kop trekken. Rob vertelde bij de lekpauze vanochtend nog even tussen neus en lippen door, dat hij na oktober vanochtend toch zijn fiets maar afgestoft had. Na de bocht komt de molen in zicht, Rob zet aan en is meteen een meter of acht los, ik probeer het wel maar kom geen centimeter dichterbij. Drie anderen nog wel maar met nonchalant gemak gaan twee armen weids uiteen en zit Rob als eerste bij de Molen binnen.

Nou…….als eerste.

Er blijken toch al heel wat clubleden binnen te zitten. En helemaal mooi is, dat zij daar in com-pleet wielertenue zitten. ’t Is net echt, sommigen zweten zelfs. Heerlijke soep, koffie en trappisten doen al snel de ronde. Nu is het wachten alleen nog op de kortebroekentemperatuur, maar één ding is duidelijk; de club heeft er, samen, zin in. Het nieuwe seizoen is eindelijk begonnen……….

Jan-Willem, 14 maart 2010