Paaseierentocht via Buren

Op tweede Paasdag hebben we met precies 16 personen (door meerdere leden gecontroleerd) de paaseierentocht gereden. (Om discussie te voorkomen; met 15 leden en één gastrijder.)
Iedereen was vol lof over deze tocht en toch is er iets flink mis gegaan, maar daarover later.

We vertrokken via het Engelermeer en het Engelse Gat naar Hedel. Daar gingen we eens een keer niet de dijk op naar Kerkdriel, maar richting Ammerzoden om vervolgens een rondje om kasteel Ammerzoden te rijden. Van daaruit in één streep naar Gameren en daar de dijk op richting Zaltbommel. De meesten van ons dachten dit stadje wel te kennen, maar nu hebben we eens een veel mooiere kant gezien dan de Waalkant.

Na het oversteken van de Waal reden we het rondje Tiel tegengesteld tot voorbij Ophemert. Daar verlieten we de slingerende Waaldijk om verder te slingeren door de polders van de wereldsteden; Waddenoijen, Kapel Avezaath, Bergakker en Kerk Avezaath om uiteindelijk in de Oranjestad Buren uit te komen. Een belangrijke stad in de geschiedenis van onze Oranjes.
Daar stelde Hans ons voor aan de familie van Buren alsof het oude bekende van hem waren.

Vervolgens zijn we (op aanwijzingen van de plaatselijke regelaares of misschien wel de burgemeesteres van Buren) samen met de familie van Buren op de gevoelige plaat vastgelegd. Zie foto hierboven.

Tot zover was alles perfect gegaan. Niemand kwijtgeraakt, mooi tempo, geen valpartijen, geen lekke banden, geen regen en zelfs geen wind. En toen ging het mis.
De eerste inschattingsfout was donderdag al gemaakt. Toen had Hans de tocht in z’n eentje verkend bij windkracht 6. Hij had waarschijnlijk zodanig afgezien dat hij er honger van gekregen had. Vervolgens heeft hij bij brasserie Picasso in Buren een groep van 20 personen aangekondigd. Die groep zou op tweede paasdag 40 koffie en 20 appelgebak komen nuttigen. Dus zodra we zaten serveerde de ober, zonder een bestelling op te nemen, er lustig op los. Totdat bleek dat we maar met 16 man waren en enkelen van ons helemaal geen appelgebak nodig hadden. We hadden tenslotte nog niks geleden.
Hans voelde zich verplicht om alles op tafel te laten zetten. “Dat komt wel op,” verzekerde hij de ober.

Daarna volgde een tweede inschattingsfout. Hans haalde een zak met chocolade paaseieren tevoorschijn die een aantal keren rond ging. Vlak voor vertrek propte Hans het overgebleven appelgebak nog snel naar binnen met de woorden, “Ik moet ze ook betalen.” Eenmaal buiten hebben we zijn banden een beetje bijgepompt zodat hij met het extra gewicht aan appelgebak weer met ons mee kon komen om de weg te wijzen. 🙂 🙂 🙂

Dit tweede deel van de Paaseierentocht werd door de afwezigheid van bloesem meteen herkend als een deel van de bloesemtocht. Want als wij in mei naar de bloesem komen kijken hangen er vanwege de klimaatverandering hier en daar al kersen aan de bomen.

Over de Lingedijk volgen we de Linge tot Beest en gaan vervolgens in zuidelijke richting om bij Waardenburg weer over te steken naar Zaltbommel. Van daaruit namen we de kortste weg naar Hedel waar we de Maas oversteken, terug naar ons eigen Brabant.

Deze paaseierentocht was een prachtige mix van het rondje Buren, Rondje Tiel en de Bloesemtocht. Bovendien heb ik een aantal wegen bereden die ik nog niet kende. Ook altijd leuk.

Hans, bedankt voor deze mooie tocht en voor het coachten van de kopmannen.
Ze reden een strak tempo wat voor iedereen goed te volgen was. Chapeau!!