Zaterdag 7 september heeft TCV haar 26e verjaadag gevierd. En hoe!!!

Grote waardering dus voor onze voorzitter die zelf de leiding van de commissie op zich heeft genomen en de vele (avond)vergaderingen kundig heeft voorgezeten. Daarnaast heeft hij nauwkeurig bijgehouden wie er niet hebben betaald en het negatieve kasverschil van zijn zakgeld bijgepast. Daarmee hebben we dan meteen ook het enige negatieve aspect gehad. Het was een geweldig feest.

Het begon ’s ochtends om 10 uur met een rustige fietstocht over 2 veerponten naar Nederhemert voor de traditionele wielerkoffie. Bedacht door onze Jacques onder het motto “mag het een pontje meer zijn”. Natuurlijk mocht dat. Iedereen liet zich de in sociale sfeer ambachtelijk gemaakte appeltaart goed smaken. Om 1 uur weer de pont over richting Heusden, de brug als kuitenbijter en een echt stukje kasseien voor de liefhebbers. Vrienden en/of familie van Jacques hebben binnen de ommuurde vesting nog een ommuurde tuin. Onze fietsen hebben nog nooit zo veilig gestaan. Uit de kofferbak van Michel werden nog wat drankjes verstrekt.

Het wordt nu wel eentonig maar zeker niet saai. Een vriend van Jacques, Frans Lossie, professioneel fotograaf, liet ons op een heel andere manier naar onze dames kijken. Heel bijzonder. ’t Is dat zo’n toestel € 10.000,– kost anders had ik er thuis ook wel één willen hebben. Dan op naar de volgende vriend van Jacques, kunstenaar Clemens Briels, hofleverancier van de olympische spelen in Salt Lake City, erelid van de Amerikaanse marine en schepper van prachtige objecten. Ook heel bijzonder.

Vraag niet hoe het kan maar volgens Michel was er ruimte voor een paar biertjes bij de stadsbrouwerij. Onder de parasol terwijl de enige regendruppels van het dagprogramma naar beneden kwamen.

Alle fietsen stonden er nog. Dus op naar het avondprogramma in de tuin van Cocky. Via een flinke omweg om trek en dorst te krijgen. Want Roy en Cocky hadden dagen staan kokkerellen en inkopen met een fantastisch resultaat. De grote belangstelling was dan ook volledig terecht. Jammer dat Annie me om half 8 meesleurde naar een net feestje in Vught. Ik was graag gebleven. Nog even kort over de act met groen hesje en oranje pomp. Meestal gaat ie de mist in omdat de banden niet lek raken. Deze keer grandioos succes. 2 maal een lekke band. Grote waardering voor Hans die met tot de pont bij Herpt uit de wind hield en voor Michel die ons daar in de bus heeft geladen.

Volgend jaar wordt de club 27. Da’s ook een mooie leeftijd. Ik kijk er nu al naar uit.